بسم الله الرحمن الرحیم
اللهم صل علی محمد و آل محمد
اللهم العن الجبت و الطاغوت
گدا فقیر و محتاج است و نیازمند غنی است و اگر غنی نباشد او هیچ چیز ندارد!
گدا را کسی احترام نمی کند مگر آنکه در کنار غنی راه برود و به تبع احترام به غنی مردم گدا را هم احترام کنند!
گدا دستش را جلوی هر کسی دراز نمی کند، به دنبال غنی می گردد تا به او متوسل شود و اگر او را پیدا کرد هیچگاه دستش را از دامن او رها نمی کند!
گدا به هر کسی رو بیاندازد، موجب ذلت و کوچکی او می شود، مگر آنکه غنی واقعی را پیدا کند، آن وقت نه تنهایی گدایی در خانه او ذلت نیست بلکه عین پادشاهی است!
آری من گدایم و دنیا را گشته ام تا غنی را پیدا کنم! و به خدا قسم هیچ غنیی را در عالم پیدا نکردم جز وجود نازنین و دلربای چهارده نور الهی اهل البیت علیهم السلام!
آری من گدایم و افتخارم گدایی است!
یا علی مدد